از نوار نقاله یا کانوایر (Conveyor) در سطوح سبک تا فوق سنگین، در اکثر صنایع و لاین‌های تولیدی استفاده می‌شود. اساس عملکرد کانوایر، بر انتقال بی وقفه متریال با سرعت یکنواخت و کنترل شده است. برای تحقق صحیح این امر، بایستی گیربکس نوار نقاله را به درستی برگزید که قادر به کنترل سرعت الکتروموتور لاین باشد و گشتاور موردنیاز را در سطح قابل قبولی ارائه بدهد.
با توجه به ماهیت کاری گیربکس کانوایر و قدرت بالایی که برای تحویل تورک موردنظر لازم دارد، انواع مختلفی از گیربکس صنعتی برای این منظور به کار گرفته می‌شوند.
در این راهنما از آتور صنعت، توضیح خواهیم داد از کدام مدل‌های گیربکس می‌شود برای نوار نقاله بهره جست و خروجی منتظره را دریافت کرد. اگر قصد تهیه گیربکس برای نوار نقاله را دارید، همراه ما باشید تا با انتخاب اشتباه، گرفتار پیامدهایی مثل توقف‌های پرهزینه، کاهش راندمان یا حتی بروز مشکلات ایمنی نشوید.
گیربکس نوار نقاله چیست؟
در ابتدای امر باید اشاره کنیم که عبارت گیربکس نوار نقاله، لزوماً به تیپ مجزایی از گیربکس صنعتی اطلاق نمی‌کند؛ بلکه منظور انواعی از جعبه دهنده صنعتی هستند که برای این کاربرد مناسبند.
گیربکس نوار نقاله یا کانوایر (که گاهی با نام گیربکس درایو یا گیربکس کاهنده نوار نقاله هم شناخته می‌شود) قطعه‌ای مکانیکی است که بین موتور الکتریکی و شافت محرک نوار قرار می‌گیرد. وظیفه اصلی آن کاهش سرعت بالای موتور و تبدیل آن به سرعت کمتر همراه با گشتاور بالاتر است تا تسمه، رولر یا زنجیر نوار نقاله با ثبات و قدرت کافی حرکت کند. این تجهیز نقش محافظتی هم دارد و با جذب ضربه‌ها، ناهماهنگی‌ها یا بارهای گذرا، اجازه نمی‌دهد فشار بیش زیاده از حد روی الکتروموتور وارد شود.
تفاوت اصلی گیربکس نوار نقاله با گیربکس‌های مورد استفاده در پمپ‌ها، میکسرها یا خودروها در طراحی آن است. این مدل‌ها برای بارگذاری پیوسته، اطمینان‌پذیری در شرایط صنعتی سخت و مدیریت گشتاور در محدوده‌های وسیع کاهش سرعت ساخته شده‌اند.
گیربکس نوار نقاله برخلاف گیربکس‌های ابزار دقیق که بر دقت و لقی کم تمرکز دارند یا گیربکس‌های دریایی که نیازمند معکوس‌کننده یا کلاچ هستند، عملکردی مداوم، کم‌صدا و بدون مشکل ارائه می‌دهند و بالای ده‌ها هزار ساعت کار با بارهای متغیر را هندل می‌کنند.
خصوصیات گیربکس نوار نقاله
برای اینکه یک گیربکس مناسب نصب و استفاده بر روی نوار نقاله صنعتی باشد، انتظار می‌رود پارامترهای مشخصی در آن رعایت شده و در سطح مطلوبی قرار داشته باشند که بتوان روی تجهیز حساب کرد. از جمله پارامترهایی که در گیربکس کانوایر مهمند میتوانیم به موارد زیر اشاره کنیم.
- گشتاور و توان نامی: هم گشتاور راه‌اندازی و هم گشتاور پیوسته باید با حاشیه ایمنی پوشش داده شوند.
- نسبت تبدیل (کاهش سرعت): باید متناسب با دور موتور و سرعت موردنیاز تسمه یا زنجیر تعیین شود.
ضریب سرویس و ظرفیت اضافه‌بار: توانایی تحمل شوک‌ها، نوسانات و بارهای لحظه‌ای اهمیت دارد. - بازدهی: نوع دنده (هلیکال، مخروطی، حلزونی و غیره) در کاهش تلفات و حرارت نقش دارد.
- ظرفیت حرارتی و خنک‌کاری: جلوگیری از داغ شدن در سیکل‌های کاری طولانی ضروری است.
- مکانیزم قفل معکوس یا ترمز: در نوارهای شیب‌دار برای جلوگیری از برگشت بار لازم است.
- نوع نصب و چینش شافت‌ها: مثل مدل‌های مستقیم، زاویه‌دار یا شافت مستقیم.
- آب‌بندی، روانکاری، طول عمر یاتاقان و دوام کلی: به‌ویژه در محیط‌های پر گردوغبار یا مرطوب اهمیت ویژه‌ای دارد.
ساختار گیربکس نوار نقاله
اصولاً گیربکس نوار نقاله یک واحد کاهنده دنده‌ای بسته و ماژولار است که بین محرک اصلی (معمولاً موتور الکتریکی) و شافت یا درام متحرک نوار قرار می‌گیرد. پوسته این گیربکس اغلب از چدن مقاوم یا چدن داکتیل ساخته می‌شود و برای دفع بهتر حرارت، پره‌ها و ریب‌های خنک‌کننده در طراحی آن لحاظ می‌شوند.
آرایش داخلی گیربکس نوار نقاله دو یا سه مرحله دنده هلیکال یا هلیکال – مورب را دربر می‌گیرد و در برخی موارد برای دستیابی به نسبت کاهندگی مناسب، مرحله مخروطی یا حلزونی هم به آن افزوده می‌شود.
بسیاری از گیربکس‌های کانوایر با معماری ماژولار تولید می‌شوند و از همین رو، امکان انتخاب در چیدمان شافت‌ها (محوری، زاویه‌دار، شافت توخالی) و انواع روش‌های نصب (پایه‌ای، فلنجی یا شافت‌مونت) برای آنها موجود است. اصول کلیدی طراحی گیربکس نوار نقاله عبارتند از:
- تجزیه نسبت تبدیل گیربکس کانوایر: با تقسیم کاهندگی کل به چند مرحله برای کوچکتر شدن چرخ‌دنده‌ها، تلفات لغزشی کمتر می‌شود و می‌توان اندازه ماژول‌ها را کنترل کرد.
- توزیع بار و ایجاد افزونگی: از مش‌بندی‌های موازی (مانند دنده‌های دوبل هلیکال) جهت توزیع بار و کاهش تنش استفاده می‌شود.
- تعادل حرارتی: این خاصیت، امکان کارکرد مداوم یا نزدیک به مداوم را می‌طلبد که پوسته و سیستم خنک‌کاری، گرمای ناشی از اصطکاک و تلفات را دفع کنند.
- صلبیت و استحکام: گیربکس کانوایر باید مقاومت مناسبی در برابر خمش و تغییر شکل، حفظ هم‌راستایی و کنترل لرزش از خود نشان بدهد.
- آب‌بندی و روانکاری: طبق روال هر گیربکس صنعتی دیگری، روانکاری و جلوگیری از ورود گردوغبار، رطوبت و ذرات ساینده برای گیربکس نوار نقاله هم الزامیست.
اجزای گیربکس کانوایر
همانطور که اشاره کردیم، گیربکس نوار نقاله عنوانی است که به گیربکس‌های متناسب برای این هدف کاربری داده می‌شود. بنابراین اجزای گیربکس کانوایر هم بسته به نوعی که انتخاب می‌شود متفاوت خواهند بود. البته نقاط مشترکی بین همه جعبه دنده‌های صنعتی وجود دارد که طبعاً گیربکس کانوایر فارغ از تیپ، شامل آنها می‌شود.
پوسته یا بدنه
بدنه گیربکس کانوایر معمولاً به‌صورت دو تکه (بالا و پایین) یا یکپارچه وان‌مانند ساخته می‌شود. برای استحکام بیشتر، متریال بدنه را چدن خاکستری یا داکتیل برمی‌گزینند. ریب‌ها و پره‌های خنک‌کننده، پایه‌ها و فلنج‌های نصب، دریچه‌های روغن‌کاری و بازدید و تکیه‌گاه‌های داخلی از ویژگی‌های مهمی هستند که باید در بدنه خارجی گیربکس کانوایر موجود باشند.
پینیون یا شافت ورودی
اتصال گیربکس نوار نقاله به الکتروموتور از طریق کوپلینگ یا فلنج استاندارد (IEC، PAM، B5، B14 و غیره) انجام می‌شود. پینیون معمولاً از فولاد سخت‌کاری‌شده ساخته می‌شود تا در سرعت‌های بالا دوام کافی داشته باشد و توسط یاتاقان‌ها پشتیبانی می‌گردد.
مراحل دنده میانی
دنده میانی گیربکس نوار نقاله شامل یک یا چند جفت دنده هلیکال یا هلیکال پینیون برای کاهش مرحله‌ای سرعت و افزایش راندمان است. دنده‌ها با دقت بالا ماشین‌کاری و با روش‌هایی مانند کربوره یا نیتراسیون سخت‌کاری می‌شوند تا در برابر سایش و خوردگی مقاوم باشند.
مرحله خروجی یا شافت خروجی
این قسمت وظیفه انتقال گشتاور به درام یا شافت تسمه متحرک نوار نقاله را دارد. شافت خروجی گیربکس می‌تواند به‌صورت شافت توپر، شافت توخالی یا همراه با سیستم‌های قفل‌کننده بدون خار (شرینک دیسک) باشد. در مدل‌های هالو شافت، از بازوی عکس‌العملی هم استفاده می‌شود.
یاتاقان‌ها
برای هر شافت از یاتاقان‌های غلطکی شعاعی و محوری یا بلبرینگ کروی سنگین استفاده می‌شود تا بارهای شعاعی و محوری، حتی در شرایط ضربه و ناهم‌محوری، تحمل شوند. انتخاب درست یاتاقان تأثیر مستقیم بر طول عمر گیربکس کانوایر دارد.
سیستم روانکاری
سیستم روانسازی گیربکس معمولاً به‌صورت حمام روغن با سیستم فید یا اسپلش طراحی می‌شود و با کانال‌های داخلی روغن را به دنده‌ها و بلبرینگ‌ها می‌رساند. دریچه‌های پر و تخلیه روغن، شیشه نشانگر سطح، فیلتر هوا و گاهی سنسورهای دما یا خنک‌کننده‌های روغن به سیستم افزوده می‌شوند. در کاربردهای توان بالا، گردش اجباری روغن یا سیستم‌های خنک‌کن خارجی هم به‌کار می‌رود.
مکانیکال سیل و واشر
برای آب بندی گیربکس کانوایر از سیل لابیرنتی، لیپ‌سیل یا تکو‌نایت برای جلوگیری از ورود گردوغبار، رطوبت و ماسه و جلوگیری از نشت روغن استفاده می‌شود. سطوح جفت‌شونده پوسته هم با واشر آب‌بندی می‌شوند.
سیستم بک‌استاپ یا کلاچ یک‌طرفه
این مکانیسم در داخل یا خارج گیربکس قرار می‌گیرد، از چرخش معکوس در نوارهای شیب‌دار جلوگیری می‌کند و در زمان توقف از آسیب به قطعات محافظت می‌کند.
اصول عملکرد گیربکس نوار نقاله
گیربکس نوار نقاله بر پایه اصول کلاسیک کاهش سرعت و انتقال توان عمل می‌کند. تجهیز ورودی با سرعت بالا و گشتاور پایین را از الکتروموتور می‌گیرد و خروجی را با سرعت کمتر و گشتاور بالاتر برای حرکت نوار انتقال می‌دهد. این فرآیند از طریق نسبت‌های دنده‌ای و در چند مرحله انجام می‌شود تا ضمن کاهش سرعت، توان انتقالی (به جز تلفات) ثابت باقی بماند.
این گیربکس علاوه بر این نقش، بارهای ضربه‌ای واردشده از سمت نوار را از موتور جدا می‌کند، شتاب‌گیری را کنترل می‌نماید و حرکت بار روی نوار را یکنواخت و پایدار نگه می‌دارد. طراحی آن به گونه‌ای است که توانایی کار مداوم، تحمل اضافه‌بارهای مقطعی بر اساس ضریب سرویس و حفظ تعادل حرارتی در برابر تلفات اصطکاکی را داشته باشد.
مکانیسم عملکرد گیربکس کانوایر
1. مرحله ورودی و اولین کاهش سرعت
در ابتدای کار، الکتروموتور شافت ورودی یا پینیون را به حرکت درمی‌آورد و این بخش با یک یا چند دنده درگیر می‌شود. در همین مرحله نخست، سرعت کاهش یافته و گشتاور افزایش پیدا می‌کند. دنده‌ها معمولاً از نوع هلیکال یا مخروطی هستند تا درگیری نرم و بدون ضربه ایجاد شود.
2. مراحل کاهش سرعت میانی
زمانی که نیاز به کاهش بیشتر باشد، مراحل دوم و سوم دنده‌گذاری به کار گرفته می‌شوند. هر مرحله دور موتور را کمتر کرده و گشتاور را افزایش می‌دهد. این طراحی موجب توزیع بار و کنترل ابعاد هر چرخ‌دنده می‌شود.
3. جریان توان و توزیع بار
گشتاور از طریق زنجیره دنده‌ها منتقل می‌شود و هر جفت دنده موظف به تحمل بار است. طراحی گیربکس به گونه‌ای انجام می‌شود که بار بین مسیرهای مختلف دنده تقسیم شود تا از تمرکز تنش جلوگیری شده و طول عمر سیستم افزایش یابد.
4. حمایت یاتاقان‌ها و واکنش شافت
شافت‌های ورودی، میانی و خروجی توسط یاتاقان‌ها پشتیبانی می‌شوند. این یاتاقان‌ها نیروهای شعاعی و محوری را جذب می‌کنند، هم‌راستایی را حفظ کرده و مانع خمش یا انحراف شافت‌ها می‌شوند.
5. انتقال خروجی
در مرحله پایانی، شافت یا دنده خروجی گشتاور را به درام یا زنجیر محرک نوار منتقل می‌کند. خروجی می‌تواند توپر یا توخالی باشد و معمولاً با کوپلینگ‌هایی مانند خار، شرینک‌دیسک یا سیستم‌های قفل مکانیکی به عنصر محرک متصل می‌شود.
6. روانکاری و مدیریت حرارت
با گردش دنده‌ها، روغن در سیستم پخش می‌شود تا اصطکاک و سایش را پایین بیاورد. گرمای حاصل از تلفات توسط پوسته، ریب‌ها و در صورت نیاز با سیستم‌های خنک‌کاری خارجی دفع می‌شود تا از داغی بیش از حد جلوگیری شود.
7. آب‌بندی و حفاظت
سیستم سیل مکانیکی و واشرها مانع ورود گردوغبار، رطوبت و ذرات ساینده به داخل گیربکس می‌شوند و در عین حال از نشت روغن جلوگیری می‌کنند. در محیط‌های کاری نوار نقاله که اغلب همراه با گرد و ذرات ساینده است، وجود آب‌بندی مقاوم اهمیت بالایی دارد.
8. بک‌استاپ یا عملکرد یک‌طرفه (اختیاری)
در نوارهای شیب‌دار یا سیستم‌های حساس ایمنی، از کلاچ یک‌طرفه یا بک‌استاپ استفاده می‌شود. این مکانیزم حرکت رو به جلو را آزاد می‌گذارد اما در صورت برگشت، قفل می‌کند تا مانع چرخش معکوس و خطرات ناشی از آن شود.
انواع گیربکس برای کانوایر کدامند؟
گیربکس نوار نقاله باید توانایی کارکرد مداوم، ارائه گشتاور بالا در سرعت پایین، تحمل بارهای ضربه‌ای و راندمان مناسب همراه با خنک‌کاری مؤثر داشته باشد. به همین دلیل در صنایع مختلف معمولاً از گیربکس‌های زیر استفاده می‌شود:
- گیربکس هلیکال شافت مستقیم یا خطی؛
- گیربکس هلیکال پینیون؛
- گیربکس حلزونی؛
- گیربکس خورشیدی؛
- گیربکس مکعبی؛
- گیربکس شافت مونت؛
- و گیربکس سایکلو.
هرکدام از این خانواده‌ها با توجه به چگالی گشتاور، راندمان، طول عمر و انعطاف در نصب، برای کانوایرهای تسمه‌ای، غلتکی، زنجیری، اسکرو و کانوایرهای هوایی به‌کار گرفته می‌شوند.
گیربکس هلیکال موازی یا خطی
این مدل با چند مرحله دنده موازی در پوسته‌ای صلب ساخته می‌شود و راندمان بالا، درگیری روان و نویز کم را در گستره وسیعی از نسبت تبدیل ارائه می‌دهد. برای کارکرد مداوم، توان‌های بالا، ظرفیت حرارتی مناسب و طول عمر یاتاقان‌ها، انتخاب گیربکس کانوایر هلیکال شافت مستقیم گزینه‌ای ایده‌آل است.
معمولاً از این نوع در خطوط مستقیم و کانوایرهای تسمه‌ای یا غلتکی استفاده می‌شود که راندمان و سادگی سیستم در آنها اولویت دارد. در صنایع سنگین مانند معدن، سیمان و حمل مواد فله‌ای به وفور از گیربکس هلیکال استفاده می‌کنند.
گیربکس هلیکال مخروطی
گیربکس کانوایر هلیکال بِوِل (bevel) با یک مرحله مخروطی مارپیچ انتقال قدرت را 90 درجه تغییر می‌دهد و سپس مراحل هلیکال، ظرفیت باربری و راندمان بالای برای سیستم تأمین می‌کنند. برای نصب‌های جانبی و فضاهای محدود بسیار مناسب است و گشتاورهای سنگین و بارهای ضربه‌ای مداوم در کانوایرهای شیب‌دار، فیدرهای زنجیری یا الواتورها را به‌خوبی تحمل می‌کند. زمانی گیربکس نوار نقاله از نوع هلیکال انتخاب می‌شود که نیاز به زاویه‌دار بودن مسیر قدرت وجود داشته باشد اما راندمان قربانی نشود.
گیربکس حلزونی
در این طراحی یک ماردون مارپیچ، چرخ‌دنده حلزونی را در زاویه 90 درجه به حرکت درمی‌آورد. این مدل گیربکس کانوایر، تنها در یک مرحله سرعت را تا حد قابل توجهی پایین می‌آورد و خاصیت جلوگیری نسبی از برگشت معکوس هم دارد. با این حال در مقایسه با انواع دیگری مثل گیربکس هلیکال، راندمان گیربکس حلزونی پایین‌تر است چون تماس لغزشی دما را افزایش می‌دهد. برای کانوایرهای با توان پایین تا متوسط که هزینه، سادگی یا مقاومت در برابر برگشت اهمیت دارد، مانند کانوایرهای کوچک شیب‌دار یا خطوط بسته‌بندی سبک، این گزینه مناسب است.
گیربکس خورشیدی اپی‌سایکل
ساختار گیربکس خورشیدی، بار را بین چندین دنده تقسیم می‌کند و همین ویژگی چگالی گشتاور بسیار بالا، ابعاد فشرده و راندمان مطلوب را به همراه دارد. این نوع برای کاربردهایی که فضا محدود اما گشتاور بالاست ایده‌آل است، مانند ایستگاه‌های ماژولار کانوایر یا تجهیزات بسته‌بندی و صنایع غذایی. در کاربردهای سنگین، معمولاً ترکیب آن با مراحل هلیکال یا مخروطی به‌کار می‌رود تا نسبت‌های تبدیل بالا و ظرفیت حرارتی لازم به دست بیایند.
گیربکس هلیکال هالوشافت
این مدل که به‌صورت هلیکال یا هلیکال-مخروطی طراحی می‌شود، مستقیماً روی شافت محرک نوار نصب می‌گردد و با بازوی گشتاور ثابت نگه داشته می‌شود. در چنین طراحی‌ای هم‌محوری ساده‌تر برقرار می‌شود و نیازی به کوپلینگ و شاسی هم نیست. در معادن، صنایع سنگدانه، اسکرو کانوایرها و پروژه‌های بازسازی، گیربکس نوار نقاله هالوشافت به فراوانی استفاده می‌شود. قابلیت‌هایی مانند آب‌بند مقاوم، بوشینگ مخروطی و سیستم‌های بک‌استاپ برای شیب‌دارها از ویژگی‌های آن است.
درام موتور
در این مدل موتور و گیربکس (معمولاً سیاره‌ای یا هلیکال) درون پولی درایو قرار گرفته و کاملاً آب‌بندی شده و پر از روغن است. نتیجه کار به صورت یک سیستم فشرده، بهداشتی، مقاوم و مناسب برای شست‌وشوی مداوم از کار درمی‌آید. در کانوایرهای حمل واحدی، فرودگاهی، پستی و صنایع غذایی اکثراً از این مدل گیربکس برای نوار نقاله استفاده می‌کنند.
گیربکس سیکلو
در این نوع، یک دیسک سیکلوئیدی خارج از مرکز با پین‌های بدنه درگیر می‌شود و تماس غلتشی به وجود می‌آورد. نتیجه، ظرفیت ضربه‌پذیری بسیار بالا، ابعاد کوچک و لقی ناچیز است. برای کانوایرهای هوایی، سیستم‌های توقف و حرکت مثل لاین‌های خودروسازی یا انبارداری و جایی که بارهای ضربه‌ای و دوام اهمیت دارد، انتخاب می‌شود.
گیربکس مکعبی
این نوع در واقع یک گیربکس حلزونی فشرده است که به دلیل ابعاد کوچک و قیمت مناسب در کانوایرهای سبک تا متوسط به‌کار می‌رود. معمولاً از آلومینیوم دایکست یا چدن ساخته می‌شود و در محدوده نسبت‌های 7.5:1 تا 100:1 عملکرد دارد. خاصیت نیمه‌خودقفل‌شوندگی آن به کاهش برگشت در کانوایرهای ملایم کمک می‌کند. هرچند گیربکس مکعبی راندمان پایین‌تر و ظرفیت حرارتی محدودتری نسبت به سایر انواع دارد، اما برای خطوط بسته‌بندی، کانوایرهای کوچک تسمه‌ای و کاربردهایی با بار متوسط و نصب آسان مناسب است.
نکات انتخاب گیربکس نوار نقاله
برای انتخاب گیربکس کانوایر مناسب، ابتدا باید نوع نیازهای کاری سیستم خود را بررسی کنید. این نکات شامل موارد زیر می‌شود:
- سرعت و گشتاور متوسط و حداکثری که نوار نیاز خواهد داشت؛
- تعداد ساعت کاری روزانه نوار؛
- نوع موادی که نوار حمل می‌کند؛ مانند سنگ معدن، مصالح، ماسه یا محصولات فرآوری‌شده؛
- نوع مسیر و شیب زمین. مسیرهای شیب‌دار نیاز به گشتاور بالاتر و نسبت تبدیل بیشتر دارند؛
- شرایط محیطی محل کارکرد؛ مثلاً باید مشخص کنید آیا دستگاه در گرمای شدید یا سرمای زیاد فعالیت خواهد کرد یا دما متعارف است؛
- میزان ضربه‌های ناگهانی یا لرزش‌هایی که به سیستم وارد می‌شود.
در همین راستا، برخی از فاکتورهای مهمی که تعیین می‌کنند سراغ کدام نوع گیربکس باید بروید را بررسی خواهیم کرد.
تناسب اندازه با بار
یکی از اشتباهات رایج مهندسان این است که گیربکس نوار نقاله را بر اساس نوع موتور انتخاب می‌کنند نه بار واقعی کانوایر. این خطا معمولاً منجر به خرید گیربکسی بزرگ‌تر از نیاز می‌شود که هم انرژی بیشتری هدر می‌دهد، بلکه باعث افزایش بی‌مورد هزینه نگهداری و تعمیرات گیربکس کانوایر هم می‌شود.
انتخاب درست باید بر اساس بار حداکثری و میانگین باشد و حتی شرایط سخت راه‌اندازی را نیز در نظر بگیرد. محاسبه این موارد از توان خام موتور پیچیده‌تر است، اما در نهایت باعث دستیابی به گشتاور مناسب، سرعت صحیح و کاهش هزینه انرژی و توقف‌های ناخواسته خواهد شد.
عوامل محیطی
گیربکس کانوایر در محیط ایزوله کار نمی‌کند. عواملی مانند دما، گردوغبار و خوردگی هم نوع کاهنده را تعیین می‌کنند و هم راندمان عملکرد را تحت تأثیر قرار می‌دهند. محیط‌های سخت به تجهیزات ویژه یا طراحی مقاوم‌تر نیاز دارند تا عملکرد مطلوب تأمین شود. مثلاً افزایش دما که پیشتر به آن اشاره کردیم، فشار داخلی بر چرخ‌دنده‌ها را بالا می‌برد و در نتیجه باید ظرفیت اضافه‌بار سرویس را متناسب با شرایط انتخاب کنید.
نوع بار
بارگذاری فقط به وزن متوسط مواد روی خط محدود نمی‌شود. ویژگی‌های مواد و نحوه پخش شدن آنها روی تسمه در توزیع بار اثر مستقیم دارد. در برخی کاربردها، ضربات ناشی از ریزش مواد فشار شدیدی به گیربکس وارد می‌کند. بارهای نامتوازن و ارتعاش‌ها می‌توانند راندمان گیربکس را کاهش دهند.
شرایط زمین
اختلاف ارتفاع زیاد فشار بیشتری بر مجموعه گیربکس و کاهنده وارد می‌کند. در عوض، زمین‌های صاف یا شیب‌های ملایم هم چالش‌های خاص خود را در تعادل میان گشتاور و سرعت دارند. اینکه هر گیربکس چه طولی از خط تسمه نوار نقاله را پوشش بدهد، موضوع مهمی در طراحی است.
محدودیت فضا
اگر کانوایر در فضای محدود مانند تونل یا زیرزمین نصب می‌شود، انتخاب گیربکس فشرده اهمیت دارد. برای چنین شرایطی، مدل‌های شافت‌مونت به دلیل صرفه‌جویی در فضا گزینه‌ای مناسب‌تر نسبت به انواع دیگر هستند.
نگهداری
نگهداری همواره باید یکی از اولویت‌های اصلی در انتخاب گیربکس نوار نقاله باشد. تعمیرات غیرمنتظره باعث توقف خط و کاهش بهره‌وری می‌شود و این موضوع به سودآوری آسیب مستقیم می‌زند. پیشگیری و نگهداری منظم، کلید افزایش بازده و عمر مفید تجهیزات است. بنابراین انتخاب گیربکسی که نصب آسان و نگهداری راحت داشته باشد، در کاهش هزینه و زمان توقف اهمیت زیادی دارد.
جنس بدنه
گیربکس‌های کاهنده از متریال‌هایی مانند آلومینیوم و چدن ساخته می‌شوند. انتخاب جنس مناسب نیازمند شناخت ویژگی‌های هر ماده و تطابق آن با محیط کاری است.
چدن استحکام بالایی دارد اما تحت فشار احتمال ترک یا لب‌پریدگی هم وجود خواهد داشت. آلومینیوم سبک‌تر و در برابر خوردگی مقاوم‌تر است، هرچند استحکام کمتری نسبت به چدن دارد. پیش از انتخاب نهایی متریال بدنه گیربکس نوار نقاله، حتماً با کارشناسان آتور صنعت در واحد پشتیبانی مشتریان مشورت نمایید.
برند
برندهای متعددی در زمینه گیربکس نوار نقاله فعالیت دارند، اما همین تنوع بالا انتخاب و خرید گیربکس نوار نقاله را دشوار می‌کند. انتخاب برند معتبر بسیار مهم‌تر از قیمت پایین است. تجربه مثبت شما با یک برند یا راهنمایی یک تأمین‌کننده قابل اعتماد می‌تواند بهترین مسیر برای انتخاب سازنده‌ای باشد که متناسب با نیازتان محصول ارائه دهد.
اگر به دنبال خرید گیربکس نوار نقاله سنگین کار هستید، گزینه‌های زیر را پیشنهاد می‌کنیم:
- گیربکس خورشیدی بونفیلیولی،
- گیربکس حلزونی SEW؛
- گیربکس خورشیدی شهباز گیربکس (اصفهان دورمتغیر) سری SH؛
- گیربکس حلزونی بونفیلیولی سری VF؛
- گیربکس حلزونی موتوواریو؛
و سایر برندهای دیگری که با جستجو در سایت می‌توانید متناسب با نیاز خود، مشاهده فرمایید.
انواع مختلف گیربکس‌ها و کاهنده‌ها برای شرایط کاری متفاوت طراحی شده‌اند و هیچ انتخاب واحدی برای تمام پروژه‌ها وجود ندارد. همکاری با یک تأمین کننده معتبر و دریافت مشاوره از متخصصان آتور صنعت، به شما کمک می‌کند مطمئن شوید که تجهیز انتخابی دقیقاً متناسب با نیاز سیستم شماست.
جمع بندی
کاربردهای نوار نقاله در صنایع مختلف تفاوت‌های زیادی دارند و به همین دلیل نوع گیربکس نوار نقاله نیز در هر صنعت متفاوت انتخاب می‌شود. در این راهنما تلاش کردیم تمامی نکات لازم برای درک کامل عملکرد گیربکس کانوایر، وظایف آن و انواع مدل‌هایی که می‌توان انتخاب کرد را توضیح بدهیم.
در هر سیستمی که الکتروموتور وجود دارد و نیرو باید میان اجزا منتقل شود، وجود گیربکس ضروری است. در صنایعی که نوار نقاله اساس تولید و لجستیک محسوب می‌شود، انتخاب صحیح گیربکس کانوایر انتقال پایدار توان را تضمین می‌کند، عمر تجهیزات را افزایش می‌دهد و از توقف‌های ناخواسته جلوگیری می‌کند. با آگاهی روشن از اصول ساختاری، عملکرد اجزا و مزایای کاربردی هر نوع گیربکس، اپراتورها و مهندسان می‌توانند تصمیم‌هایی دقیق بگیرند که میان هزینه، کارایی و قابلیت اطمینان تعادل برقرار کند.
اگر برای انتخاب نهایی گیربکس کانوایر نیاز به مشاوره دارید، می‌توانید همین امروز با کارشناسان ما در ارتباط باشید. تیم ما آماده است تا از طریق راه‌های آنلاین یا تماس تلفنی در ساعات اداری (شنبه تا چهارشنبه، 8 تا 17) اطلاعات و مشاوره تخصصی درباره قیمت گیربکس نوار نقاله، روش انتخاب مدل مناسب و خرید اینترنتی را در اختیار شما قرار دهد.
سؤالات متداول گیربکس نوار نقاله و گیربکس کانوایر
- گیربکس نوار نقاله چیست و چه کاربردی دارد؟ گیربکس نوار نقاله یک واحد کاهنده سرعت و افزایش‌دهنده گشتاور است که بین موتور و درام نوار قرار می‌گیرد. وظیفه آن انتقال پایدار نیرو، کاهش سرعت و افزایش قدرت برای جابه‌جایی بار در خطوط مختلف است.
- چه انواعی از گیربکس‌ها برای نوار نقاله استفاده می‌شوند؟ رایج‌ترین انواع گیربکس نوار نقاله شامل گیربکس هلیکال، حلزونی، شافت‌مونت، شافت توخالی و گیربکس پینیون هلیکال هستند. انتخاب نوع گیربکس بسته به بار، شرایط محیطی، فضای نصب و نیازهای عملکردی هر سیستم انجام می‌شود.
- چگونه نسبت تبدیل گیربکس نوار نقاله را محاسبه کنیم؟ نسبت تبدیل گیربکس از تقسیم سرعت ورودی موتور بر سرعت خروجی شافت گیربکس به‌دست می‌آید. این نسبت مشخص می‌کند چه میزان کاهش سرعت و افزایش گشتاور برای راه‌اندازی و حرکت بار روی نوار ایجاد می‌شود.
- برای نوار نقاله گیربکس هلیکال بهتر است یا حلزونی؟ انتخاب میان گیربکس هلیکال و حلزونی به کاربرد بستگی دارد. هلیکال راندمان بالاتر و دوام طولانی‌تری دارد، در حالی‌که حلزونی در انتقال گشتاور بالا و فضای محدود کاربردی‌تر است. شرایط کاری، بار و هزینه معیار انتخاب‌اند.
