راهنمای جامع انتخاب پمپ روغن داغ + چطور بهترین پمپ روغن داغ را بخریم؟

پمپ روغن داغ برای انتقال سیالات حرارتی در دماهای بالا (تا بیش از ۳۵۰ درجه سانتی‌گراد) در صنایع مختلف مانند پتروشیمی، غذایی، نساجی و چوب استفاده می‌شود. این پمپ‌ها با طراحی مقاوم در برابر حرارت، آب‌بندی ایمن و ساختارهایی چون سانتریفیوژی، مغناطیسی و دنده‌ای ساخته می‌شوند تا عملکردی پایدار و بدون نشتی داشته باشند. انتخاب صحیح آن‌ها با توجه به جنس متریال، دما، فشار و نوع کاربرد، نقش مهمی در ایمنی، بازدهی و طول عمر سیستم دارد.

اشتراک گذاری

عناوین مقاله

در بسیاری از پروژه‌های صنعتی، از واحدهای شیمیایی گرفته تا نیروگاه‌ها، این نیاز وجود دارد که سیال با دمای بسیار بالا در سیستم جریان داشته باشد. با توجه به اینکه تجهیزات چنین فرایندهایی باید قادر به تحمل حرارت زیاد باشند، صاحبان صنایع بایست اقدام به انتخاب پمپ روغن داغ مناسب نمایند تا بدون ایراد و اشکال در ایمنی و بخش فنی، به کار ادامه دهند. 

نحوه انتخاب پمپ روغن داغ، به هیچ وجه به سادگی خریداری یک پمپ اقتصادی از میان گزینه‌های موجود نیست. جهت خرید پمپ روغن داغ مناسب، بایست جنبه‌های متعددی از جمله شرایط عملکردی، طراحی، مقاومت اجزا و استانداردهای فنی را مدنظر قرار بدهید. 

از آنجا که این پمپ در معرض حرارت بسیار زیاد قرار دارد، لازم است گزینه انتخابی شما چندین معیار فنی و ایمنی را برآورده کند تا هم بازدهی پروژه و هم ایمنی اپراتور و سایر تجهیزات تضمین شود.

آتور صنعت در راهنمای انتخاب پمپ روغن داغ، معیارهای آنالیز نیازهای کاری و مشخصات فنی را بررسی می‌نماید. همراه ما باشید تا بدانید پیش از خرید، چه محاسباتی انجام دهید و چه مواردی را مرور نمایید تا بهترین پمپ را برگزینید.

 

پمپ روغن داغ چیست؟

پمپ روغن داغ یا پمپ انتقال حرارت (Thermal oil pump) نوعی پمپ صنعتی تخصصی است که برای جابجایی سیالات انتقال حرارت آلی در دماهای بالا (معمولاً بین 200 تا 350 درجه سانتی‌گراد و در برخی مدل‌ها حتی بیشتر) طراحی شده. این پمپ‌ها بدون نیاز به خنک‌کاری با مایع خارجی کار می‌کنند و در سیستم‌های حرارتی بسته، وظیفه دارند سیال گرم را بین منبع حرارت و مصرف‌کننده‌هایی مانند پرس‌ها، رول‌ها، راکتورها و خشک‌کن‌ها به گردش دربیاورند.

کارکرد در چنین دماهایی، چالش‌های متعددی مثل فشار حرارتی بالا، ویسکوزیته پایین و فشار بخار را ایجاد می‌کند. به همین دلیل انتخاب پمپ روغن داغ شامل نکات فنی خاصی است که برخی از آنها عبارتند از:

  • جنس بدنه و پروانه: اجزای پمپ روغن داغ اکثراً از فولادهای مقاوم به حرارت یا استنلس‌ استیل متناسب با نوع سیال حرارتی و دمای کاری ساخته می‌شوند. در برگه‌های فنی پمپ، محدوده دما، فشار مجاز و منحنی عملکرد درج می‌شود.
  • بدنه نصب‌شده بر محور مرکزی: در مدل‌های مطابق با استاندارد API 610 مانند OH2، BB2 و BB3، بدنه پمپ روی محور مرکزی قرار می‌گیرد تا در اثر انبساط حرارتی، تغییرات در جهت عمودی اتفاق بیفتد و هم‌محوری شافت و تلرانس‌های داخلی پایدار بماند. 
  • محافظت از بلبرینگ در برابر حرارت: محفظه‌های بلبرینگ بلند با پره‌های خنک‌کننده و موانع حرارتی، روانکار را از ناحیه داغ جدا می‌کنند و معمولاً در دماهای متوسط، نیاز به خنک‌کاری خارجی را برطرف می‌سازند.
  • آب‌بندی محور: بسته به نوع سیال، دما و الزامات ایمنی، از آب‌بندهای مکانیکی تکی یا دوتایی با طرح‌های لوله‌کشی استاندارد API 682 استفاده می‌شود؛ مانند Plan 11 برای سیرکولاسیون، Plan 21 یا 23 با مبدل حرارتی برای خنک‌کاری، و Plan 52 یا 53 برای آب‌بندهای دوتایی. در مواردی که نشتی غیرقابل قبول باشد، پمپ‌های مغناطیسی کوپل‌شده انتخاب مناسبی هستند.
  • ساختار Back-pull-out: این طراحی اجازه می‌دهد بخش روتور یا آب‌بند بدون نیاز به باز کردن لوله‌کشی جدا شود که نگهداری را ساده‌تر و سریع‌تر می‌کند.

پمپ روغن داغ، به نوعی یک دستگاه سنگین‌کار است و در شرایط حرارتی بسیار بالا فعالیت دارد. در این سیستم، هیتر دمای سیال حرارتی را افزایش می‌دهد و پمپ، روغن داغ را بین تجهیزات مصرف‌کننده و هیتر در یک مدار بسته به گردش درمی‌آورد. 

از آنجا که روغن‌های حرارتی در این دماها مانند آب نمی‌جوشند، انتقال حرارت در فشار پایین انجام می‌شود و پمپ تنها وظیفه غلبه بر افت اصطکاکی مدار و حفظ یکنواختی دما را دارد. 

 

کاربردهای رایج پمپ روغن داغ

  • صنایع پلاستیک، لاستیک و پلیمر: گرم کردن مواد پلیمری در خطوط اکستروژن، تثبیت دما در قالب‌های تزریق، و تنظیم حرارت رول‌های لمینت و کلندر.
  • صنایع شیمیایی، پتروشیمی و پالایشگاهی: گردش سیال حرارتی در راکتورهای ژاکتی، برج‌های تقطیر، تبخیرکننده‌ها و کندانسورها با هدف انتقال حرارت غیرمستقیم به‌جای استفاده از بخار یا المنت الکتریکی.
  • صنایع غذایی و نانوایی: گرمایش غیرمستقیم در سرخ‌کن‌ها، فرها، خشک‌کن‌ها و پخت‌کن‌ها با استفاده از روغن حرارتی برای دستیابی به دمای پایدار بدون تماس مستقیم با شعله یا بخار.
  • صنایع نساجی، کاغذ و منسوجات بدون بافت: گرمایش رول‌ها و تونل‌های پاستوریزه، خشک‌کن‌های پارچه و سیستم‌های لمینت و پوشش‌دهی با کنترل دقیق دما.
  • صنایع چوب، تخته و لمینیت: خشک‌کردن روکش چوب، پرس‌های تخته چند لایه و خطوط تولید کامپوزیت با دمای بالا.
  • صنایع آسفالت، قیر و راه‌سازی: نگهداری حالت مایع قیر در کارخانه‌های آسفالت، گرم‌کردن مخازن و سیستم‌های اختلاط.
  • انرژی خورشیدی و تجدیدپذیر: گردش سیالات حرارتی در سامانه‌های تمرکز توان خورشیدی (CSP) و سیستم‌های ذخیره حرارتی برای انتقال و حفظ گرما.
  • صنایع دارویی و آرایشی‌بهداشتی: کنترل دما در راکتورها، تبخیرکننده‌ها، خشک‌کن‌ها و مخازن ژاکتی جهت گرمایش ملایم و یکنواخت.
  • صنایع رنگ، چسب، پوشش و چاپ: گرمایش مخازن، رول‌های پوشش‌دهی، کوره‌های خشک‌کن جوهر و خطوط پخت چسب و لمینت.
  • کاربردهای عمومی و کمکی: گرم‌کردن مخازن برای جلوگیری از انجماد یا افزایش گرانروی، تامین حرارت در خطوط لوله و سامانه‌های گرمایش غیر مستقیم که کنترل دقیق دما ضروری است.

 

انواع پمپ روغن داغ

یکی از مهمترین معیارهایی که بایست در فرایند انتخاب پمپ روغن داغ مناسب مشخص کنید، نوع این پمپ است. هر نوع پمپ روغن داغ ویژگی‌ها و مزایای خاص خود را دارد که برای کاربردهای متفاوتی طراحی شده‌اند.

پمپ روغن داغ سانتریفیوژی

پمپ روغن داغ سانتریفیوژی مطابق با استاندارد API 610 صنایع نفت و پتروشیمی ساخته می‌شود. طراحی این تجهیزات، بسیار مستحکم است و به‌صورت نصب مرکز محور ساخته می‌شوند تا در شرایط دمای بالا، هم‌ترازی خود را حفظ کنند. 

انواع متداول این نوع پمپ روغن داغ شامل مدل‌های BB3 و BB2، اورهانگ (OH2) و عمودی می‌باشد. این پمپ‌ها با طرح‌های آب‌بندی API 682 سازگارند و دامنه وسیعی از دبی و هد را برای سرویس‌های حرارتی مداوم پوشش می‌دهند. پمپ روغن داغ سانتریفیوژی زمانی انتخاب می‌شود که قابلیت اطمینان، کنترل نشتی و استانداردسازی تعمیر و نگهداری در اولویت باشد.

کاربردها:

  • گرم‌کن‌ها و راکتورهای شیمیایی و پتروشیمی،
  • حلقه‌های روغن داغ در پالایشگاه‌ها،
  • واحدهای انتقال حرارت در نیروگاه‌ها و صنایع فرآیندی.

 

پمپ سانتریفیوژ شیمیایی با مکش انتهایی

این پمپ‌ها تک‌مرحله‌ای هستند و با طرح مکش انتهایی ساخته می‌شوند. استاندارد ANSI/ASME B73.1 ابعاد پایه آنها را مشخص نموده و تعویض‌پذیری بالایی بین برندها ایجاد می‌کند. در سرویس روغن داغ، این نوع پمپ‌ها به‌دلیل سادگی، قابلیت خارج‌کردن محور از پشت (Back Pull-Out) و دسترسی گسترده در بازار محبوب‌اند. 

در انتخاب پمپ روغن داغ، بدنه استیل و طراحی فریم‌های خنک‌کننده برای محافظت از بلبرینگ و آب‌بندی در دمای بالا اهمیت زیادی دارد. این مدل پمپ، گزینه‌ای مناسب برای واحدهایی است که بر اساس ابعاد ANSI استانداردسازی شده‌اند.

کاربردها:

  • گردش روغن حرارتی در خطوط شیمیایی،
  • واحدهای کوچک فرآیندی،
  • حلقه‌های حرارتی در سیستم‌های تاسیساتی.

 

پمپ سانتریفیوژ مغناطیسی بدون آب‌بندی

در این پمپ‌ها آب‌بند مکانیکی به‌طور کامل حذف شده و پوسته‌ای محافظ، سیال را از محیط جدا می‌کند. انتقال گشتاور این مدل پمپ روغن داغ از طریق کوپلینگ مغناطیسی انجام می‌شود. طراحی‌های جدید قادر به کار در دماهای بسیار بالا هستند و بدون نیاز به خنک‌کاری خارجی برای سیالات انتقال حرارت کار می‌کنند (تا حدود 450 درجه سانتی‌گراد). در سیستم‌هایی که کنترل انتشار، جلوگیری از نشتی و کاهش نیاز به نگهداری آب‌بند اهمیت دارد، پمپ‌های مگنتی روغن داغ بهترین گزینه محسوب می‌شوند.

کاربردها:

  • حلقه‌های روغن حرارتی با سیالات سمی یا خطرناک،
  • کارخانه‌هایی با الزامات سختگیرانه کنترل نشتی (LDAR)،
  • خطوط تولید پلیمر و مواد شیمیایی خاص در دمای بالا.

 

پمپ سانتریفیوژ بدون آب‌بند با موتور محفظه‌ای

پمپ‌های موتور محفظه‌ای (Canned) مانند مدل مغناطیسی، کاملاً بدون آب‌بندی هستند اما موتور و پمپ در یک محفظه مشترک قرار دارند و روتور در سیال فرایندی می‌چرخد. این طراحی بیشترین میزان ایزولاسیون را فراهم می‌کند و با ابعاد جمع‌وجوری که دارد، برای پکیج‌های روغن داغ بسیار مناسب است.

اگر فضای نصب محدود است و نیاز دارید که حداکثر آب بندی با بالاترین ایمنی در مقابل نشتی را در محیط ایجاد نمایید، برای انتخاب پمپ روغن داغ مناسب می‌توانید سراغ این گزینه بروید.

کاربردها:

  • هیترهای بسته روغن حرارتی،
  • اتاق‌های تمیز یا فضاهای مکانیکی محدود،
  • سیستم‌های گرمایشی صنایع شیمیایی و دارویی با حساسیت بالا به انتشار گازها.

 

پمپ سانتریفیوژ بهینه‌سازی‌شده برای روغن داغ

تعدادی از سازندگان مثل KSB آلمان، نسخه‌های ویژه‌ای از پمپ‌های End-Suction را برای سرویس روغن حرارتی عرضه می‌کنند. این پمپ‌ها دارای موانع حرارتی، پایه‌های بلبرینگ با پره‌های خنک‌کننده و گزینه‌های متنوع آب‌بندی مخصوص سیالات انتقال حرارت هستند. 

برای کارکرد مداوم تا حدود 285 درجه سانتی‌گراد طراحی می‌شوند و گزینه‌ای میان‌رده و اقتصادی‌تر نسبت به پمپ‌های تمام‌استاندارد API به حساب می‌آیند.

کاربردها:

  • پرس‌های چوب و کامپوزیت،
  • خشک‌کن‌های کاغذ و منسوجات،
  • کوره‌ها و فرهای صنایع غذایی،
  • سیستم‌های عمومی انتقال حرارت صنعتی.

 

پمپ روغن داغ دنده‌ای

در کاربردهایی که نیاز به جریان یکنواخت در ویسکوزیته‌های بالا یا شرایط راه‌اندازی سرد وجود دارد، پمپ‌های دنده‌ای داخلی عملکرد بسیار خوبی دارند. این پمپ‌ها در هر دور حجم ثابتی از سیال را جابجا می‌کنند و حتی در تغییرات فشار، جریان ثابتی ارائه می‌دهند.

بسیاری از تولیدکنندگان، پمپ دنده ای را برای سرویس روغن داغ تأیید کرده‌اند. پیش از انتخاب، حتماً دمای مجاز، جنس بدنه و وجود ژاکت حرارتی برای سیال را چک نمایید.

کاربردها:

  • تخلیه یا انتقال روغن داغ،
  • گردش سیالات با ویسکوزیته بالا در سیستم‌های حرارتی،
  • مدارهای کمکی با نیاز به جریان ثابت بدون توجه به فشار برگشتی.

 

چطور پمپ روغن داغ مناسب را انتخاب کنیم؟

برای انتخاب پمپ روغن داغ مناسب کاربری خود، بایستی جنبه‌های عملیاتی و فنی متعددی را مشخص کنید و محاسبات لازم را انجام بدهید تا مشخص شود که مدل پمپ مورد نظر، باید مطابق با چه بازه و چه سطحی باشد. 

اصولاً در انتخاب و خرید پمپ روغن داغ صنعتی، معیارهای تصمیم گیری را می‌‎توان به دو دسته عملیاتی (در ارتباط با پرفورمنس و شرایط کاری) و فنی (برای انتخاب ویژگی‌های مدل پمپ) تقسیم کرد که در ادامه هریک را بررسی می‌نماییم. 

فاکتورهای عملیاتی انتخاب پمپ روغن داغ

پیش از انتخاب پمپ مناسب برای انتقال روغن حرارتی، باید نیازهای دقیق کاربرد را مشخص کرد. این مرحله تضمین می‌کند که پمپ انتخابی در تمام شرایط کاری عملکردی پایدار و کارآمد داشته باشد.

 

بررسی ویژگی های سیال

در انتخاب پمپ روغن داغ، باید دقت نمایید که تجهیز با نوع سیال انتقال حرارت (Heat Transfer Fluid – HTF) و رفتار آن در دمای عملیاتی مطابقت داشته باشد. چهار ویژگی اصلی سیال که در این انتخاب نقش دارند شامل پایداری حرارتی، منحنی ویسکوزیته، فشار بخار و نقطه انجماد یا ریزش است. سازگاری مواد سازنده و شرایط آب‌بند نیز باید ارزیابی شود. در اولین مرحله از پروسه انتخاب پمپ روغن داغ، بایستی مراحل زیر را درپیش بگیرید.

  • بررسی محدوده دمایی: حداکثر دمای توده و فیلم سیال را از دیتاشیت تأمین‌کننده بررسی کنید. تنظیم دمای هیتر و دمای پیک فرایند با احتساب حاشیه ایمنی، باید کمتر از این مقدار باشد. عبور از این حد، سبب شکستن ساختار مولکولی، اکسیداسیون و تشکیل کُک در مسیر می‌شود که بلبرینگ و آب‌بند را از بین می‌برد.
  • منحنی ویسکوزیته–دما: در دمای 250 تا 350 درجه سانتی‌گراد، اغلب سیالات انتقال حرارت رقیق می‌شوند. طراحی هیدرولیکی و لقی داخلی پمپ باید به‌گونه‌ای باشد که هد را حفظ کند و از پدیده برگشت جریان جلوگیری شود. منحنی ویسکوزیته را همیشه در دمای کاری بررسی کنید. در صورتی که ویسکوزیته بالا باشد (در شروع سرد یا با روغن‌های معدنی سنگین)، می‌توان قطر لوله مکش را بزرگ‌تر انتخاب کرد، دور پمپ را کاهش داد یا برای راه‌اندازی از پمپ جابجایی مثبت با NPSHr پایین استفاده کرد.
  • فشار بخار و حاشیه NPSH: با افزایش دما، فشار بخار بالا می‌رود و NPSHA کاهش می‌یابد. مسیر مکش باید کوتاه، مستقیم و با کمترین اتصالات طراحی شود. صافی و فیلترها باید کم‌افت فشار باشند. حاشیه NPSH3 را با استفاده از منحنی دمایی پمپ روغن داغ و دیتاشیت سیال ارزیابی کنید.
  • نقطه انجماد و گرمایش اولیه: برخی سیالات مانند دی‌فنیل اکسید یا بی‌فنیل در دمای محیط جامد می‌شوند. برای این موارد باید سامانه گرمایش خطوط و پمپ (Heat Tracing) و توالی گرم‌سازی در نظر گرفته شود تا از قفل‌شدن شافت و آب‌بند جلوگیری گردد.
  • سازگاری آب‌بند و الاستومر: انتخاب جنس بدنه، سطوح آب‌بند و طرح‌های API 682 باید به‌گونه‌ای باشد که سطح آب‌بند خنک و روان بماند. برای این منظور می‌توان از طرح‌های گردش و خنک‌کاری مانند Plan 11، 21 یا 23 و در صورت نیاز به کنترل انتشار، از آب‌بندهای دوبل با Plan 52 یا 53 استفاده کرد. تطابق جنس اورینگ‌ها با دما و نوع سیال را نیز باید تأیید کرد.
  • سلامت و پاکیزگی سیال: نقاط نمونه‌گیری و فیلتر باید در مدار پیش‌بینی شوند. اکسید شدن یا آلودگی روغن باعث افزایش اسیدیته و رسوب‌گذاری می‌شود که طول عمر آب‌بند و بلبرینگ را کاهش می‌دهد. بررسی سالانه سیال مطابق با استاندارد DIN 4754-1 یا دستورالعمل‌های صنعتی رایج توصیه می‌شود.

انتخاب پمپ روغن داغ و طرح آب‌بندی باید پس از تعیین دقیق محدوده دمایی، ویسکوزیته کاری، فشار بخار و نقطه ریزش سیال انجام شود. همین مرحله ساده، از بیشتر خرابی‌های پمپ روغن داغ جلوگیری می‌کند.

 

تعیین شرایط محیطی

فراتر از ویژگی‌های سیال، شرایط نصب و محیطی هم نقش تعیین‌کننده‌ای در دوام و قابلیت اطمینان پمپ دارند. در این راستا باید به پارامترهای زیر توجه داشته باشید.

  • انتخاب بدنه مقاوم به دما: در کاربردهای دمای بالا، پیشنهاد می‌کنیم از بدنه‌هایی با پایه مرکز محور مطابق استانداردهای API مانند OH2، BB2، BB3 استفاده کنید تا انبساط حرارتی موجب ناهماهنگی محور و سایش آب‌بند نشود.
  • طراحی مکش مناسب در دمای بالا: پمپ باید در موقعیت پایین‌تر از سطح سیال نصب شود تا مکش به درستی اتفاق بیفتد. قطر لوله مکش باید بزرگ‌تر از معمول انتخاب شود و مسیر آن کمترین اتصالات و افت فشار را داشته باشد.
  • کنترل محیط آب‌بندی: در دماهای بالا، باید دمای محفظه آب‌بند پایدار بماند. برای این هدف می‌توان از طرح‌های گردش داخلی (Plan 11)، خنک‌کاری با سیال یا هوا (Plan 21 یا 23) و در صورت لزوم، آب‌بندهای دوبل با Plan 52 یا 53 استفاده کرد. در هر حالت، سیستم خنک‌کننده باید برای بار حرارتی واقعی طراحی شود.
  • ایزولاسیون حرارتی و تهویه بلبرینگ: استفاده از پایه‌های بلبرینگ با پره‌های خنک‌کننده یا موانع حرارتی توصیه می‌شود تا جریان هوا در اطراف قاب حفظ گردد. 
  • پایه، تراز و بارگذاری لوله‌ها: فونداسیون باید مخصوص سرویس دمای بالا طراحی شود. تراز پمپ باید بر اساس اختلاف انبساط سرد تا گرم تنظیم گردد. لوله‌کشی باید به‌گونه‌ای مهار شود که بارهای وارده به نازل‌ها در محدوده مجاز استاندارد API 610 باقی بمانند.
  • تأثیر دما، ارتفاع و شرایط محیطی: دمای بالای محیط ظرفیت خنک‌کننده‌ها را کاهش می‌دهد و ارتفاع زیاد از سطح دریا، NPSHA و تبادل حرارتی را محدود می‌کند. در این موارد باید ظرفیت خنک‌کننده‌ها افزایش یابد و هندسه مکش بازنگری شود. سیستم گرمایش، منبع انبساط و مسیرهای تهویه هم باید مطابق الزامات ایمنی DIN 4754-1 طراحی شوند.
  • مدیریت خطر نشت و حریق: روغن‌های حرارتی قابل اشتعال هستند. طراحی سامانه باید شامل تشتک جمع‌آوری، فاصله ایمن عایق از آب‌بند و بلبرینگ، حسگر نشت گاز و نگهداری منظم باشد.

 

محاسبه دبی مورد نیاز

دبی یا نرخ جریان پمپ (Q) بیانگر حجم یا جرم سیال انتقال حرارت است که باید در مدار گردش کند تا گرمای فرایند را با اختلاف دمای مورد نظر منتقل نماید. برای انتخاب پمپ روغن داغ در مدارهای حرارتی، مبنای صحیح برای تعیین دبی، توان حرارتی موردنیاز است. محاسبه دبی پمپ روغن داغ بر اساس معادله موازنه انرژی انجام می‌شود.

m = Q ÷ (cp × ΔT)

سپس باید با استفاده از چگالی سیال در دمای کاری، آن را به دبی حجمی تبدیل کنید. انتخاب ΔT باید با در نظر گرفتن نوع مصرف‌کننده‌ها (پرس، رول، مبدل حرارتی) و محدودیت‌های اعلام‌شده توسط تأمین‌کننده سیال انتقال حرارت انجام شود تا دمای لایه فیلم، بیش از حد بالا نرود. روش cp و ΔT پایه‌ای‌ترین شیوه در طراحی سیستم‌های گرمایشی و مبدل‌های حرارتی است. 

  • ابتدا کل بار حرارتی مصرف‌کننده‌ها به همراه تلفات احتمالی در شبکه را جمع بزنید.
  • سپس با استفاده از ظرفیت گرمایی ویژه (cp) و ΔT در دمای کاری، جریان جرمی را محاسبه و با چگالی همان دما به متر مکعب بر ساعت تبدیل کنید.
  • در نهایت چک کنید منحنی عملکرد پمپ روغن داغ در دمای کاری، نقطه طراحی شما را با بازده و توان موتور مناسب پوشش می‌دهد یا خیر.

 در سیستم‌های روغن داغ، پمپ سیرکولاسیون یکی از دو جزء اصلی مدار محسوب می‌شود و نقش حیاتی در پایداری انتقال حرارت دارد.

 

تعیین هد پمپ روغن داغ

هد کل پمپ (TDH) مقدار فشاری است که پمپ باید در دبی طراحی ایجاد کند تا سیال را در مدار به گردش درآورد. هد کل برابر است با مجموع هد استاتیکی (اختلاف ارتفاع) به اضافه هد اصطکاکی (افت فشار ناشی از لوله‌ها، اتصالات، شیرها و مصرف‌کننده‌ها) و به‌علاوه یا منهای فشارهای جانبی مانند افت در مبدل حرارتی یا کویل‌ها.

در اغلب مدارهای بسته روغن داغ، هد استاتیکی عملاً خنثی می‌شود، بنابراین افت اصطکاکی ناشی از مسیر و تجهیزات بیشترین سهم را دارد. برای محاسبه هد پمپ روغن داغ باید طبق روش‌های استاندارد افت فشار در لوله‌کشی و ضرایب K منتشر شده عمل کنید.

  1. مسیر هیدرولیکی را از مخزن مکش تا هیتر، مصرف‌کننده‌ها و برگشت رسم کنید. سپس اندازه، طول، ارتفاع، اتصالات، صافی‌ها، شیرهای کنترلی و تجهیزات مانند کویل‌ها و مبدل‌ها را فهرست کنید.
  2. افت اصطکاک را در دبی طراحی با استفاده از معادله دارسی–ویسباخ یا روش ضرایب معادل محاسبه کنید. راهنمای Crane TP-410 مرجع رایج برای این محاسبات است. افت فشار تجهیزات را طبق داده سازنده اضافه کنید.
  3. در صورت وجود اختلاف ارتفاع خالص، آن را با حاشیه ایمنی به محاسبه بیفزایید.
  4. نتیجه نهایی هد کل در دبی موردنیاز سیستم است. این مقدار باید به‌عنوان منحنی سیستم رسم شود و محل تقاطع آن با منحنی پمپ بررسی گردد.

 

تعیین NPSH پمپ روغن داغ

NPSH یا ارتفاع خالص مثبت مکش یکی از شاخص‌های کلیدی برای جلوگیری از کاویتاسیون در پمپ روغن داغ و اصولاً همه پمپ‎هاست.

این مقدار شامل دو بخش می‌باشد: NPSH موجود (NPSHA) که به شرایط سیستم در ناحیه مکش پمپ بستگی دارد و NPSH موردنیاز (NPSHR یا NPSH3) که ویژگی ذاتی پمپ بوده و از منحنی آزمون مشخص می‌شود. در نقطه NPSHR هد پمپ حدود 3 درصد به دلیل آغاز کاویتاسیون افت پیدا می‌کند.

برای محاسبه NPSHA باید از رابطه زیر استفاده نمایید.

NPSH = HA ± HZ – HF + HV – HVP

در جدول زیر، می‌توانید توضیحات مربوط به هریک از پارامترهایی که در فرمول آورده شده را مشاهده کنید. 

نماد تعریف توضیحات
HA فشار مطلق روی سطح مایع در مخزن تغذیه معمولاً برابر با فشار اتمسفریک است (در صورتی که مخزن تهویه داشته باشد)، اما در مخازن بسته می‌تواند متفاوت باشد. توجه کنید که ارتفاع از سطح دریا روی فشار اتمسفریک تأثیر دارد. این مقدار همواره مثبت در نظر گرفته می‌شود، حتی در ظروف تحت خلأ.
HZ فاصله عمودی بین سطح مایع در مخزن و محور پمپ اگر سطح مایع بالاتر از محور پمپ باشد، این مقدار مثبت است و به آن هد استاتیکی گفته می‌شود. اگر سطح مایع پایین‌تر از محور پمپ باشد، مقدار منفی خواهد بود که به آن مکش لیفت می‌گویند. همیشه باید کمترین سطح مجاز مایع در مخزن لحاظ شود.
HF افت اصطکاکی در لوله‌کشی مکش لوله‌ها و اتصالات مقاومت ایجاد می‌کنند و در برابر جریان سیال به سمت ورودی پمپ عمل می‌کنند.
HV هد ناشی از سرعت در ورودی پمپ معمولاً مقدار این هد (Velocity Head) ناچیز است و در اغلب محاسبات در نظر گرفته نمی‌شود.
HVP فشار بخار مطلق سیال در دمای پمپاژ در انتهای محاسبه از مقدار کلی کم می‌شود تا اطمینان حاصل شود فشار ورودی بالاتر از فشار بخار باقی بماند. با افزایش دما، فشار بخار نیز بالا می‌رود.

پس از محاسبه، جهت انتخاب پمپ روغن داغ مناسب باید سراغ مدلی بروید که NPSHR آن کمتر از مقدار NPSHA باشد. برای جلوگیری از بروز کاویتاسیون در زمان کارکرد، NPSHA باید حدود 10 تا 20 درصد بیشتر از NPSHR باشد.

کاویتاسیون زمانی رخ می‌دهد که فشار مایع در نقطه مکش از فشار بخار آن پایین‌تر برود و مایع به نقطه جوش برسد. در این حالت، حباب‌های بخار در جریان تشکیل می‌شوند و باعث ایجاد صدا، لرزش، خوردگی سطح پره‌های پروانه و کاهش ناگهانی هد و فشار خروجی پمپ می‌شوند. با انتخاب پمپ روغن داغ مطابق مقدار NPSH مناسب، می‌توان از بروز این پدیده جلوگیری کرد.

برای کنترل شرایط مکش، بهتر است پمپ در موقعیت پایین‌تر از خروجی مخزن انبساط نصب شود تا مکش همواره پر باشد. از به‌کارگیری زانویی و شیر اضافی پیش از پمپ خودداری کنید و مسیر مکش را با لوله‌های قطور و کوتاه طراحی کنید تا جریان سیال به‌صورت یکنواخت و پایدار به ورودی پمپ برسد.

 

توان و دور موتور پمپ روغن داغ

در مدارهای گردش روغن داغ، توان مورد نیاز شافت پمپ برابر است با توان هیدرولیکی لازم برای جابجایی سیال تقسیم بر بازده پمپ. در واحد SI این مقدار طبق فرمول زیر محاسبه می‌شود:

P (شفت) = ρgQH / η(پمپ)

 به این معنا که موتور باید توان ورودی پمپ را تأمین کند و علاوه بر آن، حاشیه‌ای برای بازده موتور و شرایط گذرا در نظر گرفته شود. انتخاب پمپ روغن داغ با توان موتوری کمتر از نیاز باعث اضافه‌بار در زمان گرم شدن یا هنگام شروع به کار با ویسکوزیته بالا می‌شود. انتخاب موتور بزرگ‌تر از حد نیاز هم باعث اتلاف انرژی خواهد بود.

در ابتدا، با استفاده از دبی (Q) و هد کل دینامیکی (TDH) نقطه کاری سیستم را در دمای بهره‌برداری مشخص کنید. سپس چگالی واقعی سیال را بر اساس دمای عملکرد از برگه مشخصات روغن حرارتی استخراج نمایید و توان هیدرولیکی را محاسبه کنید. 

با تقسیم این عدد بر بازده پمپ در همان نقطه از منحنی کاتالوگ، توان شافت به دست می‌آید. در مرحله بعد، این مقدار را بر بازده موتور تقسیم کنید تا توان نامی موتور مشخص شود. در محاسبه نهایی، حاشیه‌ای برای شرایط گذرا، رسوب و بار تجهیزات جانبی مانند آب‌بند یا سیستم‌های کمکی در نظر بگیرید.

سرعت پمپ، عملکرد هیدرولیکی آن را تعیین می‌کند. قوانین هم ارزی، رابطه بین سرعت و پارامترهای عملکردی را مشخص می‌کنند. در ارتباط با پمپ روغن داغ، داریم:

 Q ∝ n , H ∝ n² , P ∝ n³

یعنی دبی متناسب با سرعت چرخش است، هد با مربع آن افزایش می‌یابد و توان مصرفی با مکعب آن تغییر می‌کند. افزایش جزئی سرعت می‌تواند به‌طور چشمگیری توان ورودی را بالا ببرد، بنابراین در صورت تغییر دور موتور (مثلاً با استفاده از درایو فرکانس متغیر یا VFD) لازم است اندازه موتور، حاشیه NPSH و سیستم خنک‌کاری آب‌بند را دوباره بررسی کنید.

همیشه از منحنی‌های اصلاح‌شده دمایی سازنده استفاده کنید و عملکرد را در نزدیکی نقطه بازده بهینه (BEP) نگه دارید تا بارهای دینامیکی تحت کنترل باشند.

 

بازدهی پمپ روغن داغ صنعتی

بازده پمپ روغن داغ، از محاسبه نسبت توان هیدرولیکی تحویلی به توان مکانیکی یا الکتریکی جذب‌شده در شافت بدست می‌آید. در پمپ‌های چرخشی دینامیکی، این مقدار با دبی تغییر می‌کند و در نزدیکی BEP به حداکثر می‌رسد. تلفات شامل تلفات هیدرولیکی (نشت در پره و حلزون)، مکانیکی (بلبرینگ و آب‌بند) و اصطکاک دیسکی هستند. 

برای محاسبه بازدهی هنگام انتخاب پمپ روغن داغ، از منحنی عملکرد پمپ در دمای واقعی روغن حرارتی استفاده کنید. تغییر چگالی بر توان و تغییر ویسکوزیته بر نقطه عملکرد تأثیر دارد، به‌ویژه در خطوط طولانی یا غلیظ. حتماً داده‌ها را با مشخصات روغن تطبیق دهید.

  • مدلی انتخاب کنید که نقطه کاری آن در محدوده ترجیحی اطراف BEP قرار بگیرد. در این نقطه، بازده و دوام باید بالاتر بوده و بارهای وارد بر آب‌بند و بلبرینگ کمتر باشند. این همان رویکرد توصیه‌شده در API 610 است.
  • در سرویس‌های دمای بالا، طرح‌های آب‌بندی (طبق API 682) و نحوه چینش بلبرینگ‌ها می‌تواند در بازده تأثیرگذار باشد. کنترل مناسب محیط آب‌بند از طریق شست‌وشو و خنک‌کاری مانع ایجاد کک، نشتی و انتقال حرارت ناخواسته می‌شود و بازده پمپ را در طول زمان ثابت نگه می‌دارد.
  • گرفتگی صافی‌ها، رسوب در مبدل حرارتی یا اکسید شدن روغن حرارتی، باعث افزایش تلفات اصطکاکی و دور شدن پمپ از نقطه بازدهی مطلوب می‌شود. همواره انتخاب پمپ را با دستورالعمل‌های روغن حرارتی از نظر محدودیت دمای فیلم و کنترل اکسیداسیون هماهنگ کنید.

 

پارامترهای ساختاری در انتخاب پمپ روغن داغ

انتخاب متریال پمپ مناسب نوع روغن

پمپی که انتخاب می‌کنید باید از نظر متریال قطعات در تماس با سیال شامل بدنه، پروانه، شافت، بوش‌ها، سطوح آب‌بند، واشرها و الاستومرها، با نوع روغن حرارتی (HTF)، دمای فیلم و فشار کاری کاملاً سازگار باشد. برای بدنه و پروانه پمپ روغن داغ، معمولاً از استیل کربنی یا استنلس استیل استفاده می‌شود که برای روغن‌های حرارتی تا محدوده دمایی حدود 350 درجه سانتی‌گراد مناسبند.

فلنج‌ها، پیچ‌ها و پایه‌ها باید استحکام خود را در دمای بالا حفظ کنند. از استفاده از فلنج‌های عایق پرهیز کنید تا در صورت نشتی، روغن به داخل عایق نفوذ نکند. برای قطعات نرم، متریال‌هایی مانند گرافیت، PTFE و FKM که از سوی تولیدکنندگان روغن حرارتی به‌عنوان سازگار در دمای بالا معرفی شده‌اند، گزینه‌های مطلوب‌تری هستند. استفاده از لاستیک‌های عمومی در این شرایط مناسب نیست. در نهایت، حتماً دیتاشیت پمپ روغن داغ عرضه شده توسط سازنده پمپ را بررسی کنید تا از محدوده مجاز دما و فشار برای مدل انتخابی اطمینان حاصل شود.

 

تعیین پروانه و قطر مناسب پمپ حرارتی روغن

در فرایند انتخاب پمپ روغن داغ مناسب، نوع پروانه (بسته یا نیمه‌باز، مکش تکی یا دومکشه) و اندازه پمپ باید به‌گونه‌ای باشد که نقطه کاری در محدوده عملکرد ترجیحی (POR) در اطراف نقطه بازدهی بهینه (BEP) قرار بگیرد. طبق راهنمای API و Hydraulic Institute این محدوده معمولاً بین 70 تا 120 درصد از دبی در BEP است.

قطر پروانه و اندازه محفظه‌ای را انتخاب کنید که نقطه نامی آنها در حدود 80 تا 110 درصد BEP باشد. برای دستیابی به هد بالا، استفاده از پمپ طبقاتی یا طراحی‌های با سرعت مخصوص بالاتر مناسب‌تر است، اما برای دبی زیاد در هد متوسط، پمپ‌های دومکشه عملکرد بهتر و کنترل مناسب‌تری در NPSH و انحراف شافت دارند.

 

انتخاب نوع آب بندی

آب‌بندی پمپ روغن داغ شامل آب‌بند مکانیکی محور و سیستم کمکی است که در دماهای بالا وظیفه خنک‌سازی، روان‌کاری و حفظ سیل را برعهده دارد. رایج‌ترین انتخاب در پمپ‌های روغن داغ، سیل مکانیکی API 682 در نسخه‌های تکی یا دوبل همراه با طرح لوله‌کشی مناسب است. پلن‌هایی که برای انتخاب پمپ روغن داغ به کار می‌روند معمولاً یکی از این موارد هستند.

  • Plan 11 (گردش مجدد داخلی): برای کاربردهای عمومی که سیال فرایندی می‌تواند حرارت سطوح آب‌بند را دفع کند.
  • Plan 21 یا 23: برای مواقعی که نیاز به خنک‌کاری بیشتر محفظه آب‌بند وجود دارد تا از تشکیل کربن در دمای بالا جلوگیری شود.
  • Plan 52 یا 53: در سیستم‌های دوبل بدون فشار یا تحت فشار برای کاهش نشتی، کنترل انتشار بخارات یا تسهیل راه‌اندازی‌های دشوار.

در کاربردهایی که نشتی مجاز نیست یا سیال خطرناک است، گزینه‌های بدون آب‌بندی مانند پمپ‌های مگنتی درایو یا محفظه‌ای مطابق API 685 پیشنهاد می‌شوند. در این حالت باید محدودیت دمایی و طراحی یاتاقان در مسیر سیال را بررسی کرد.
در انتخاب جنس سطوح آب‌بند از ترکیباتی مانند SiC/SiC یا کربن/SiC و برای آب‌بندهای ثانویه از مواد گرافیت، PTFE یا FKM استفاده کنید تا با روغن حرارتی و دمای کاری سازگار باشند.

 

دوام و طول عمر

پمپ مورد استفاده برای انتقال روغن داغ باید ساختاری مقاوم و بادوام داشته باشد. حین انتخاب پمپ روغن داغ، سراغ گزینه‌ای بروید که عمر کاری بالا و مقاومت مکانیکی مناسبی در برابر حرارت و تنش داشته باشد. 

بروز خرابی در پمپ را می‌توان با انتخاب مدل‌هایی که از استیل ضدزنگ یا پلاستیک‌های تقویت‌شده ساخته شده‌اند، به حداقل رساند. استفاده از این مواد سبب افزایش طول عمر مفید، کاهش نیاز به تعمیرات و صرفه‌جویی در هزینه‌های نگهداری در طول دوره بهره‌برداری می‌شود. 

 

بهترین برندهای پمپ روغن داغ

بعد از تعیین مشخصات فنی و عملکردی موردنیاز پروژه، مرحله بعدی در فرایند انتخاب پمپ روغن داغ تعیین بهترین برند و سری خواهد بود. پمپ‌های روغن داغ توسط تولیدکنندگان داخلی و خارجی متعددی در بازار ایران عرضه می‌شوند که هر یک ویژگی‌های عملکردی خاص خود را دارند. در ادامه، بهترین مارک های پمپ روغن داغ و سری‌های پرفروش آنها را معرفی می‌کنیم.

 

پمپ روغن داغ پمپیران

شرکت پمپیران بزرگترین تولیدکننده پمپ‌های صنعتی در ایران محسوب می‌شود و فعالیت خود را از دهه 50 شمسی تحت لیسانس کا اس ب آلمان آغاز نموده است.

پمپ روغن داغ پمپیران از نوع پمپ سانتریفیوژ افقی تک‌طبقه با پروانه بسته است که برای سیرکوله کردن انواع روغن حرارتی تا دمای حدود 300 درجه سانتیگراد به کار می‌رود. این پمپ با پروانه چدنی بالانس‌شده قادر به تامین فشار کاری حداکثر 10 بار (ارتفاع تا 95 متر) بوده و دبی آن بسته به مدل تا حدود 350 مترمکعب بر ساعت می‌رسد.

این برند برای اکثر کاربردهای معمول صنعتی (صنایع پتروشیمی، تبادل حرارت، قیرسازی، شیمیایی و غیره) یک انتخاب مقرون‌به‌صرفه با پشتیبانی گسترده داخل کشور محسوب می‌شود. اگر به دنبال انتخاب پمپ روغن داغ با هزینه مناسب‌ و خدمات پس از فروش داخلی هستید و محدوده دبی و فشار مورد نیازتان در حد متوسط است، پمپیران گزینه مطلوبی خواهد بود.

 

پمپ روغن داغ ایران تولید

پمپ روغن داغ ایران‌تولید جهت انتقال سیالات با دمای بالا (روغن حرارتی، آب داغ و …) در صنایع مختلف به کار می‌رود. این سری پمپ‌ها در سایزهای 1 تا 4 اینچ (قطر خروجی) و با فشار کاری 5 تا 8 بار تولید می‌شوند. حداکثر دمای عملیاتی آنها حدود 320 درجه سانتیگراد و بیشینه دبی حدود 280 مترمکعب بر ساعت است که باعث شده برای بسیاری از فرایندهای گرمایشی، گزینه مطلوبی جهت انتخاب پمپ روغن داغ باشند.

طراحی طبق استاندارد EN733 و استفاده از بدنه و پروانه چدنی (بالانس دینامیکی طبق ISO 1940) باعث اطمینان‌پذیری بالای این پمپ‌ها در انتقال روغن داغ شده است. مانند پمپیران، سیل مکانیکی در ایران‌تولید نیز مانع نشت سیال در دما و ویسکوزیته بالا می‌گردد. برای کاربردهایی نظیر سیستم‌های روغن داغ بویلرها یا واحدهای تولیدی متوسط، ایران‌تولید انتخاب شایسته‌ای است.

 

پمپ روغن داغ کی اس بی (KSB)

شرکت KSB آلمان از پیشروان صنعت پمپ در دنیا است که پمپ‌های روغن داغ آن در ایران نیز شناخته‌شده‌اند. سری Etanorm SYT این شرکت (و مدل‌های مشابه) جهت پمپاژ سیالات تا دمای حدود 350 درجه سانتیگراد طراحی شده‌اند. پمپ‌های روغن داغ KSB به داشتن کیفیت ساخت فوق‌العاده، تحمل فشار و دمای بالا و دوام عملیاتی، بهترین گزینه‌ها جهت انتخاب پمپ روغن داغ سنگین کار محسوب می‎شوند.

جنس بدنه و پروانه پمپ روغن داغ کا اس ب معمولاً از چدن آلیاژی مخصوص حرارت است تا در دمای بالا تغییر شکل ندهد. این پمپ‌ها در سایزهای متنوعی از حدود 1 تا 6 اینچ (اتصالات فلنجی) تولید می‌شوند و می‌توانند دبی‌هایی تا بیش از 500 مترمکعب بر ساعت را تامین کنند.

حداکثر هد خروجی برخی مدل‌ها تا حدود 16 بار می‌رسد. ویژگی‌هایی چون بالانس هیدرولیکی پروانه، طراحی بهینه جهت کارکرد مداوم و استفاده از سیل‌های مکانیکی آلمانی مثل بورگمن موجب شده تا KSB به عنوان یکی از مطمئن‌ترین انتخاب‌ها در صنایع حساس مطرح باشد.

 

پمپ روغن داغ استاندرت (Standart)

پمپ روغن داغ استاندرت، یک برند مطرح از کشور ترکیه است که سری SKY آن از کیفیت بالایی برخوردار هستند. پمپ روغن داغ Standart جهت گردش روغن‌های حرارتی تا دمای 320 درجه سانتیگراد طراحی شده و از نوع سانتریفیوژ تک‌طبقه هواخنک است. 

پروانه این پمپ‌ها از جنس چدن داکتیل بوده و به صورت دینامیکی بالانس شده (طبق استاندارد ISO 1940 Class 6.3) تا عملکردی آرام و بدون لرزش فراهم شود. بازه اندازه تولید شامل قطرهای خروجی 1.25 تا 6 اینچ (DN32 تا DN150) است که دبی حداکثر حدود 450 مترمکعب بر ساعت و ارتفاع هد تا 90 متر را پوشش می‌دهد. جهت انتخاب پمپ روغن داغ برای مصارف صنایع نفت و گاز، صنایع شیمیایی، تاسیسات حرارتی (مبدل‌ها) و واحدهای تولید قیر، می‌توانید روی این برند حساب کنید.

 

پمپ روغن داغ نورم

شرکت نورم ترکیه نیز از سازندگان پمپ‌های روغن داغ با طراحی مدرن است. پمپ روغن داغ نورم سری NKY یک پمپ سانتریفیوژ افقی پروانه بسته است که برای پمپاژ روغن‌های داغ تا 320 درجه سانتیگراد به کار می‌رود. جنس بدنه و پروانه چدنی بوده و پروانه‌ها بالانس دینامیکی طبق استاندارد ISO 1940 هستند.

حداکثر دبی پمپ روغن داغ نورم به حدود 350 متر مکعب در ساعت می‌رسد و سایز دهانه ورودی و خروجی محصولات این سری، بسته به مدل از 2 تا 8 اینچ (ورودی DN50-200 و خروجی DN32-125) متغیر می‌باشد. پمپ روغن داغ نورم در بسیاری از صنایع ایران (پتروشیمی، صنایع غذایی، لاستیک و پلاستیک، صنایع چوب و کاغذ و غیره) استفاده می‌شود و از نظر قیمت در محدوده متوسط قرار دارد.

 

پمپ روغن داغ سیهی (SIHI)

برند اصالتاً آلمانی سیهی که تحت مالکیت شرکت فلوسرو امریکا فعالیت دارد، گزینه دیگریست که برای انتخاب پمپ روغن داغ مناسب پیش رو دارید. سری ZTND پمپ‌های روغن داغ SIHI بر اساس استاندارد EN733 طراحی شده و در بیست و چهار مدل مختلف (با دو قطر شفت) عرضه می‌شود. 

پمپ روغن داغ سیهی قادر است روغن حرارتی تا دمای 350 درجه سانتیگراد را با فشار خروجی حداکثر 10 بار پمپاژ کند و دبی چشمگیری تا 1000 مترمکعب بر ساعت را پوشش دهد.

وجود سیستم خود خنک‌کننده (سلف کولینگ) در طراحی این پمپ باعث می‌شود حرارت بالای سیال بدون نیاز به آب خنک‌کن برای یاتاقان‌ها مدیریت شود. این پمپ‌ها به دلیل قیمت بالا عمدتاً در پروژه‌های بزرگ و صنایع سنگین به کار گرفته می‌شوند و از پس ظرفیت فوق‌العاده بالا تحت حرارت شدید برمی‌آبند. 

 

قیمت پمپ روغن داغ

قیمت پمپ‌های روغن داغ در بازار ایران تحت تاثیر عوامل متعددی است و بسته به برند و مشخصات فنی پمپ، در یک بازه وسیع قرار می‌گیرد. در سال 1404 با در نظر گرفتن نوسانات ارزی، تورم و هزینه‌های واردات، می‌توان حدود قیمت‌ها را به صورت زیر برآورد کرد.

  • بهترین پمپ‎‌های روغن داغ ایرانی: قیمت این پمپ‌ها عموماً پایین‌تر از نمونه‌های وارداتی است.  با لحاظ تورم و افزایش هزینه‌ها، محدوده قیمت پمپ‌های روغن داغ ایرانی را می‌توان تقریباً از حدود 40 میلیون تومان (برای سایزهای کوچک‌تر یا دبی پایین‌تر) تا بالای صد میلیون تومان برای بزرگ‌ترین مدل‌ها برآورد کرد. برای مثال، یک پمپ روغن داغ پمپیران با سایز متوسط (مثلاً مدل 4-250) از 40 میلیون شروع می‌شود و تا 80 میلیون هم متغیر است.
  • پمپ‌های روغن داغ ترکیه: قیمت برندهای ترکیه‌ای در سطح میان‌رده قرار دارد. بر اساس آخرین برآوردهای رسمی، قیمت پمپ‌های برندهایی مثل استاندرت و نورم در حول و حوش 25 تا 60 میلیون تومان می‌باشد.
  • عوامل موثر بر قیمت این پمپ‌ها علاوه بر سایز و ظرفیت، هزینه واردات و نرخ ارز است؛ لذا تغییرات نرخ ارز مستقیماً بر بهای نهایی آنها تاثیر می‌گذارد.
  • پمپ‌های روغن داغ اروپایی: برای انتخاب پمپ روغن داغ از برندهای آلمانی نظیر SIHI و کا اس ب، باید بودجه به مراتب بالاتری درنظر بگیرید. طبعاً علت این تفاوت قیمت، کیفیت ساخت برتر، تکنولوژی پیشرفته و هزینه‌های واردات (شامل تعرفه‌ها و نرخ ارز) است. طبق آخرین تخمین‌ها، یک پمپ روغن داغ KSB سایز نسبتاً کوچک (مثلاً مدل 50-32-200) قیمتی در حدود 150 میلیون تومان دارد و مدل‌های بزرگتر می‌توانند تا بالای 300 میلیون قیمت داشته باشند. برای اکثر شرکت‌های ایرانی، استفاده از این پمپ‌ها تنها در پروژه‌های استراتژیک توجیه اقتصادی دارد.

در سال جاری به دلیل تغییرات شدید نرخ ارز و تورم، بهای کالای صنعتی بسیار سیال بوده و قیمت پمپ روغن داغ و سایر تجهیزات صنعتی به طور روزانه برآورد و اعلام می‌شود. از همین بابت، توصیه می‌کنیم جهت استعلام و خرید پمپ روغن داغ حتماً با کارشناسان آتور صنعت تماس حاصل فرمایید.

 

جمع بندی

انتخاب پمپ روغن داغ مناسب نیازمند بررسی دقیق نیازمندی‌های فرآیند و تطبیق آن با توانمندی‌های فنی پمپ‌های موجود در بازار است. در این راهنما، نکاتی که بایست پیش از خرید این تجهیز صنعتی بدانید را مرور کردیم و مراحل آنالیز نیازهای عملیاتی را بررسی نمودیم تا بدانید که در این فرایند باید انتظار چه مراحلی را داشته باشید و چه عواملی را چک و محاسبه کنید.

شما به عنوان خریدار باید پمپی را انتخاب کنید که نه تنها قادر به تامین دبی و فشار مورد نیازتان باشد، بلکه در نقطه عملکرد مدنظر با بازدهی مناسب و حاشیه اطمینان کافی کار کند. برای مثال، اگر به حداکثر دمای 280 درجه °C و فشار 6 بار نیاز دارید، الزامی به خرید پمپی با توان 350 درجه و 16 بار (که بسیار گران‌تر است) ندارید و  یک پمپ ایرانی یا ترکیه‌ای می‌تواند به خوبی نیاز شما را برآورده کند.

جهت دریافت مشاوره تخصصی خرید پمپ روغن داغ و رفع ابهاماتی که ممکن است در مراحل بررسی مشخصات فنی و منحنی همپوشانی پمپ پیش بیاید، می‌توانید با متخصصان آتورصنعت در ارتباط باشید. همکاران ما در ساعات اداری، از طریق مسیرهای آنلاین یا تلفنی پاسخگو و راهنمای شما عزیزان خواهند بود.

 

سؤالات متداول راهنمای انتخاب پمپ روغن داغ

  1. پمپ روغن داغ چیست و چه کاربردی دارد؟ پمپ روغن داغ برای گردش روغن‌های حرارتی تا دمای حدود 320 تا 350 درجه سانتی‌گراد به کار می‌رود. در سیستم‌های گرمایش صنعتی، بویلرها، مبدل‌های حرارتی، صنایع قیر و رزین استفاده می‌شود.
  2. چه نکاتی را باید هنگام انتخاب پمپ روغن داغ رعایت کنیم؟ پیش از انتخاب، دبی، هد، دمای سیال و ویسکوزیته را مشخص کنید. سپس نوع سیل، جنس بدنه و پروانه، استاندارد ساخت، بازده، شرایط نصب و خدمات پس از فروش را بسنجید.
  3. هد و دبی پمپ روغن داغ چگونه تعیین می‌شود؟ هد از مجموع ارتفاع استاتیک و افت اصطکاک لوله‌ها به دست می‌آید. دبی نیز بر اساس ظرفیت حرارتی سیستم محاسبه می‌شود تا انتقال حرارت به‌صورت پایدار و ایمن انجام گیرد.
  4. چه متریال‌هایی برای ساخت پمپ روغن داغ مناسب‌اند؟ بدنه و پروانه معمولاً از چدن داکتیل یا فولاد آلیاژی مقاوم در برابر حرارت ساخته می‌شوند. در سیالات خورنده، از استنلس استیل 316 استفاده می‌شود. سیل‌ها باید از گرافیت یا سیلیکون کاربید باشند.
  5. تفاوت پمپ‌های روغن داغ سانتریفیوژ، دنده‌ای و مغناطیسی چیست؟ پمپ سانتریفیوژ برای دبی بالا و سیالات کم‌ویسکوز مناسب است. پمپ دنده‌ای دبی یکنواخت و توان کار با روغن غلیظ دارد. پمپ مغناطیسی کاملاً بدون نشتی است اما دمای کاری محدودتری دارد.
  6. چگونه انتخاب پروانه و سایز پمپ را بر اساس منحنی عملکرد انجام دهیم؟ نقطه کاری باید نزدیک نقطه بازدهی بهینه (BEP) انتخاب شود. قطر پروانه و سرعت چرخش بر اساس هد و دبی تنظیم می‌شوند تا پمپ خارج از محدوده مجاز عملکرد (AOR) کار نکند.
به این نوشته امتیاز دهید:
ارتباط مستقیم با کارشناسان آتور صنعت

برای دریافت مشاوره تخصصی و و رایگان در رابطه با تجهیزات، محصولات و خدمات فرم زیر را تکمیل نمایید. کارشناسان ما در اسرع وقت با شما تماس خواهند گرفت.

فرم سایدبار

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *